Selamat bekerja semua untuk yg bekerja..
Saya nak release tension jap. Dah sakit tekak lecture td.
Hujung minggu 2,3 hari lpas, saya, abg & saffiya duk umah saje.
Hari Jumaat saya masak bihun goreng untuk brekfes. Lunch masak lauk tomyam seafood & telur dadar. Petang makan pulut santan durian umah MIL.
Hari Sabtu, pagi makan nasi dagang. Lunch sy masak paprik seafood & tumis telur mata. Petang makan pisang goreng & kopok leko panas.
Nak tahu ape kate abg, "boleh mati kekenyangan kalu hri2 lagu nih".. Hahaha..Mana taknya, lunch biasa2 1 pinggan sederhana jer. Tapi tghhri Jumaat tu makan 2 pinggan penuh perabih lauk tomyam satu periuk terus. Confirm la kyang tahap maksimum la. Tong kecik isi banyak mmgla kan..Hehehe...
Saya plak sronok tgok abg mkn byak smpai saya pun rasa kenyang tgk dia makan..
Nape saye cte ni... Sebab sy teringat arwah mek...
Dulu2, klau dia masak mmg la ktorg akn mkn same2. Tapi ape2 yg mek tahu saya suka, dia jamah sikit je. Dia bg saya makan byak sbb dia tahu sy suka. Mek mmg faham klau sy suka mknn tu, sy tak suka share.. Hehehe
Bila dah matang sikit, bila beli ape2 bwak balik, makan yg mek masak ke, saya akan tya mek dlu nak ke x mknan tu., klau x, sy nak habiskan. Kira beradabla sikit kan. Tapi mek slalu bagi sy habiskan..Kira kerap jgak la sy tya sblum habiskan makanan tu. Sampaikan mek tya, bkpe tya sokmo nk mkn tu.. Sy jawab, takut jadi mcm cte BATU BELAH BATU BERTANGKUP (ye ke eja ni)... Hehhee.. Mek gelak je bila sy ckp gtu..
Pastu sy tya mek plak, nape sokmo bagi org perabih.. Mek ckp, mek suke tgk Za mkn, mek pun rasa kyang skali.. Huhuhu.. Mek.. Saya tacim sgguh...
Skrg baru saya faham nape mek mcm tu dulu.. Sbb dia terlalu sygkan sy..Kita happy kan bila org kita sayang happy.. Macam tula sy rasa.. Untuk org yg kita syg, apa saje sggup kita korbankan asalkan dia bahagia..
Tapi, ade peluang lagi ke sy nak merasa kasih syg dari sorg ibu mcm mana mek sygkan saya..
Mek, perginya mek tiada galang gantinya.....
Terharunya baca citer u.. Huhuhu.. Sangat setuju.. Untuk org yg kita sayang apa pun kita sanggup. Berkorban apa saja, harta ataupun nyawa....
ReplyDelete